بررسی مقایسه ای میزان ریزنشت سه سیستم چسبنده عاجی پس از یک هفته و ده ماه

سابقه و هدف: از آن جا که ریزنشت مهم ترین عامل در ایجاد پوسیدگی ثانویه به حساب می آید. همچنین با توجه به این مساله که پوسیدگی ثانویه شایع ترین علت شکست باندینگ است، این مطالعه با هدف مقایسه میزان ریزنشست سه سیستم چسبنده عاجی در دو زمان نگهداری یک هفته و ده ماه صورت پذیرفت.مواد و روش ها: تحقیق به صورت تجربی و با استفاده از تکنیک مشاهده صورت گرفت. سه نوع سیستم چسبنده عاجی شامل Single Bond، PQ1 وExcite انتخاب گردیدند. حفرات Cl V در سطح باکال و لینگوال 45 دندان پرمولر با ابعاد مشخص تعبیه گردیدند. دندان ها به سه گروه تقسیم و درهر یک از گروه ها یکی از سیستم های مذکور طبق دستور کارخانه، مورد استفاده قرار گرفتند. کلیه حفرات توسط کامپوزیت هیبرید Tetric ceram (به روش Incremental) پر شدند. 5 دندان از هر گروه پس از یک هفته و 10 دندان از هر گروه پس از 10 ماه نگهداری در نرمال سالین تحت سیکل حرارتی (1000 سیکل در حرارت های(55°C, 5°C قرار گرفته، توسط تکنیک نفوذ رنگ فوشین 2% برای تعیین میزان ریزنشت بررسی شدند. پس از ایجاد برش های طولی، نمونه ها توسط استریومیکروسکوپ و بزرگنمایی X 20 مشاهده گردیدند و نتایج با آزمون های Mann-Whitney و Kruskal-Wallis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: ریزنشت مارژین مینایی Single Bondدر یک هفته و ده ماه تفاوتی نداشت در حالی که ریزنشت جینجیوالی این ماده در یک هفته کمتر از ده ماه بود. اختلافی بین ریزنشست ماده PQ1 در زمان یک هفته و ده ماه در مینا و عاج مشاهده نگردید. در مورد ریزنشست نمونه های Excite در زمان یک هفته نسبت به ده ماه در مارژین سرویکالی و مینایی نیز اختلافی مشاهده نگردید.نتیجه گیری: ریزنشت مارژین مینایی در هر سه سیستم و در هر دو پریود زمانی کمتر از مارژین های سرویکالی بود. تفاوت آماری بین سه سیستم در هر پریود یک هفته و ده ماه وجود ندارد.